وضعیت واکسن های در دست ساخت و مطالعه برای کوید19

 تا دیروز تعداد 115 واکسن،که 78 مورد به صورت تایید شده و 37 مورد تایید نشده ( به جهت در دسترس نبودن همگانی اطلاعات آنها) می باشند، در دست ساخت ، بررسی و مطالعه بوده و هستند.  از 78 مورد تایید شده هم، 5 مورد فعلا وارد مطالعات کارآزمایی بالینی مربوطه شده اند.

mRNA-1273: Moderna

Ad5-nCoV : CanSino Biologicals

INO-4800 : Inovio

LV-SMENP-DC and pathogen-specific aAPC  : Shenzhen Geno-Immune Medical Institute

 

از 76 مورد تایید شده، تولید 36 واکسن (46%) از آمریکای شمالی، 14 واکسن (18%) از چین و 14 مورد (18%) از آسیا و استرالیا (به جز چین) و 14 مورد دیگر (18%) از اروپا بوده است.
منبع

خلاصه ی یافته های اپیدمیولوژیک 8840 بیمار کوید19 در بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی تهران

✅ توزیع سنی و جنسیت:

میانگین سنی کل افراد 51/2 بوده است.
بیشترین گروه درگیر (نزدیک به 20 درصد از کل مبتلایان): گروه سنی 40 تا 49 سال
افراد زیر ده سال، کمتر از یک درصد از کل بیماران را تشکیل داده اند.
مردان 51/6 درصد از مبتلایان و 61/2 درصد از موارد مرگ را تشکیل داده اند. 

✅ انجام تست تشخیصی:

از 8840 نفر بررسی شده، تا به حال 4442 (50/2 درصد) نفر تست شده اند. از این تعداد تست انجام شده، 1629 نفر مثبت و 1272 نفر در حال پیگیری هستند. 

اگر تشخیص بر اساس بالین، به عنوان تست استاندارد طلایی در نظر گرفته شود، حساسیت تست PCR  برابر با 51/4 درصد بوده است. 

✅ علائم بالینی و معاینات و اقدامات درمانی:

شایعترین علامت اولیه در مبتلایان و فوت شده ها به ترتیب سرفه (46/8%) و دیسترس تنفسی (47/4 درصد) بوده است.
سایر علائم در مبتلایان به ترتیب شامل تب، دیسترس تنفسی، درد عضلانی و کاهش سطح هوشیاری بوده است. 

36/3% از مبتلایان و 72/3% از فوت شده ها، میزان O2Saturation  کمتر از 93% داشته اند. 

4/1 درصد از کل مبتلایان و 30/1 درصد از کل فوت شده ها، اینتوبه شده اند. 

انتقال ویروس بیماری کوید19 از مادر به چنین را نمی توان رد کرد.

در مقاله ای که در مجله ی JAMA Pediatrics منتشر شده است، 33 نوزاد بررسی شده اند. 3 نوزاد که همگی مذکر بوده اند، مبتلا به کوید19 علامت دار بوده اند. یک نوازد 37 هفته متولد شده و نیاز به احیا داشته است. در روز هفتم ، هر سه نوازد از نظر ویروس کرونا منفی بوده اند. 

در مقاله ای دیگر که درJAMA  منتشر شده است ، آنتی بادی اختصاصی کرونا ( IgM antibodies to SARS-CoV-2) در خون نوزاد تازه متولد شده مشاهده شده است. در مطالعه ای دیگر نیز در جاما که 6 نوزاد بررسی شده، آنتی بادی کورنا در هر 6 نوزاد یافت شده است. 

قبلا یک مورد زایمان از مادر مبتلا گزارش شده بود که نمونه ی بدو تولد از اوروفارنکس نوزاد و هفت نمونه ی تکراری از اوروفارنکس، خون، مدفوع و ادرار نوزاد منفی بوده است

از دست دادن حس بویایی و اختلال چشایی در کوید19

آکادمی متخصصین گوش و حلق و بینی آمریکا، از دست دادن حس بویایی و اختلال چشایی را ( anosmia and dysgeusia) به عنوان مواردی که باید در معاینه ی افراد مشکوک به کوید19 در نظر گرفت، مطرح کرده است.
این علائم در برخی بیماران که برای کوید19 مثبت بوده اند، دیده شده است. حتی در برخی، از دست دادن حس بویایی تنها علامت بوده است. این دو مورد همچنین به عنوان علائم اولیه بیماری نیز گزارش شده اند.

استفاده از پلاسمای بیماران بهبود یافته از کوید19 برای درمان کوید19

سازمان غذا و داوری آمریکا این اجازه را داده است تا  در مواقع ضروری از پلاسمای بهبود یافتگان از کوید19 (پلاسمای حاوی آنتی بادی علیه کوید19) به عنوان آنتی دوت این بیماری یا passive antibody therapy در بیماران مبتلا به نوع خیلی شدید بیماری استفاده شود. واژه غیر فعال به این معناست که بیمار به جای این که خود آنتی بادی را بسازد، آن را از دیگری دریافت می کند. برخلاف دارو و واکسن که زمان زیادی برای تولید آنها لازم است، پلاسمای افراد بهبود یافته به شکلی ارزان در همه کشورها در دسترس می باشد. محققین امیدوارند تا بعدا بتوانند از این روش در افراد با ریسک بالای ابتلا، مثل پرستاران و پزشکان نیز استفاده کنند. 

عومل موثر بر بروز بیشتر گیرنده ی ACE2 می توانند باعث تاخیر در حذف ویروس از بدن شوند.

یک مطالعه ی کوچک با حجم نمونه ی 106 بیمار کوید19، مشخص کرده است که حنسیت مرد، سن بالاتر و فاکتورهای موثر بر بروز گیرنده ی ACE2 مثل وجود دیابت، فشار خون و بیماری های قلبی وعروقی، حذف ویروس از بدن را به تاخیر می اندازند. 

این مطالعه هنوز روی سرور پری پرینت medRxiv قرار دارد و داوری علمی نشده است. 
 

استفاده از مهار کننده ی پروتئاز danoprevir در درمان کوید19

در یک مطالعه کارآزمایی بالینی کوچک که فعلا روی سرور پری پرینت medRxiv قرار دارد، 11 بیمار کوید19 با و بدون سایقه ی درمان با استفاده از داروی danoprevir  برای 4 تا 12 روز درمان شده اند. danoprevir یک مهار کننده پروتئاز می باشد که در چین برای درمان هپاتیت سی مورد تایید قرار گرفته است. برای افزایش سطح پلاسمایی دارو ی danoprevir  نیز از ritonavir که یک مهار کننده ی CYP3A4 است استفاده شده است. بعد از درمان هر 11 بیمار با موفقیت (نداشتن تب برای 3 روز، بهبود یا برطرف شدن ضایعات ریوی، بهبود قابل توجه علائم تنفسی، دو تست RT-PCR منفی با فاصله ی حد اقل یک روز) مرخص شده اند. 

بر خلاف پزرگسالان، کودکان متبلا به کوید 19 سیر بالینی خفیفتری دارند

 مطالعه مهم منتشر شده در مجله ی NEJM

از 1391 کودک مورد بررسی، 171 نفر مبتلا به کوید19 شناخته شدند که میانه سنی آنها 6/7 سال بوده است. 
تب در 41/5 درصد از کودکان مبتلا وجود داشته است. علائم شایع دیگر، سرفه و قرمزی ته حلق بوده است.
6 بیمار لنفوپنی داشته اند.
27 کودک (15/8 %) هیچ علامت بالینی یا رادیولوژیک نداشته اند. 
12 کودک هم علائم رادیولوژیک نومونی را داشته ولی علائم بالینی نداشته اند. 
شایعترین یافته رادیولوژیک نمای ground-glass دوطرفه بوده است. 
3 کودک نیاز به به ICU و تهویه ی مکانیکی پیدا کرده اند که هر سه مورد بیماری زمینه ای داشته اند. تا تاریخ 8 مارس، یک کودک با intussusception فوت شده است. 21 کودک نیز با وضعیت پایدار در بخش و 149 مورد نیز مرخص شده اند.

 

اثر ترکیب دارویی lopinavir–ritonavir در بیماری کوید19

در مقایسه با درمان استاندارد، ترکیب دارویی lopinavir–ritonavir در بیماران مبتلا به نوع شدید کوید19 و بستری در بیمارستان، تاثیر مثبتی ندارد. 

این نتیجه یک مطالعه کارآزمایی بالینی روی 199 بیمار کوید19 شدید است که در مجله ی NEJM منتشر شده است. 99 نفر در گروه دریافت دارو و درمان استاندارد و 100 نفر در گروه درمان استاندارد بررسی شده اند. 
 بین دو گروه از نظر مدت زمان رسیدن به بهبودی تفاوتی دیده نشده است. مرگ و میر تا 28 روز، اگر چه در گروه دریافت دارو کمتر بوده اما بین دو گروه تفاوت قابل ملاحظه ای از نظر آماری نبوده است. 
عوارض گوارش در گروه دریافت دارو بیشتر بوده است. در مقابل عوارض مهم وجدی در گروه درمان استاندارد بیشتر بوده است. 

باید دفت داشت که هنوز نمی توان در مورد این ترکیب دارویی به راحتی قضاوت کرد. مواردی همچون انتخاب بیماران بدحال و یا میزان دوز دارو هم می تواند تاثیرگذار باشد که باید بعدا مورد بررسی قرار بگیرد.

یک مستند مهم برای رد فرضیه ایجاد ویروس بیماری کوید۱۹ و دستکاری هدفمند آن

محققین در مقاله ای که در مجله Nature Medicine منتشر شده با بررسی نحوه ی اتصال ویروس به گیرنده اش در سلول انسانی دریافته اند که تمایل بالای پروتئین اسپایک ویروس به گیرنده ACE2 احتمالا به خاطر انتخاب طبیعی است و نه دستکاری هدفمند آن.

به عقیده این محققین غیر ممکن است که ویروس بیماری کوید۱۹ از طریق دستکاری آزمایشگاهی کوروناویروسهای مشابه قبلی ایجاد شده باشد. SARS-CoV-2 از هیچ اسکلت ویروسی قبلی مشتق نشده است. در این مورد فرضیه ی انتخاب طبیعی مطرح می باشد که قبل از انتقال به انسان، حین آن و یا بعد از آن رخ داده است.